Nem is kéne írnom semmit, azzal fejezném ki szerintem legjobban, mit érzek a kedvenc csapatom iránt. Vagy lehet nem is, mert egyrészt a teljes ürességet érzem tőlük, másrészt rengeteg „Mi a fene?” dolgot is… Mondjuk az is gáz, hogy lassan jobban várom a Missouri Tigers heti találkozóját vagy a Tampa Bay Buccaneers meccsét… Az alábbi cikkben az előző meccsre utalok vissza, a Bills elleni, összességében idei 4. vereségünkre 10 gondolattal.
Kezdjük rögtön azzal, hogy nekünk egy célunk lehetett, amikor beléptünk a Ralph Wilson pálya gyepére: győzni kell! Ha nyerünk, a szezon még megfordítható, hurrá hangulat lesz. Ehhez képest kétszer 15 perc játékidő után 14 pontos differencia állt az eredményjelzőn, és nem ide. Aztán a negyedik negyedben valami megváltozott, valami elindult, mint tavaly, mentünk előre, hátrányból, hogy a találkozó végére nagyobb szám álljon az Eagles szó mellett, mint a Bills neve mellett. De nem sikerült, maradt 7 pontocska. Nem sok, de ezzel kb. semmit nem értünk el. Aztán ültem, bámultam a monitort, és nem tudtam, most mi van. Dühös voltam, mert volt sok apró hiba (következő írásban 9 személyt fogok elővenni), volt szenvedés, de volt akarás is és a momentum is nálunk volt! Aztán csatornát váltottam, néztem a 49ers hazai meccsét, láttam, ahogy az Eagles után a Buccs is kudarcot szenved. Közben pedig egy blokk hátuljára firkáltam fel pár kulcsszót, majd írtam ezekből 1-1 mondatot jegyzettömbbe. Már be is léptem ezzel a blog admin felületére, hogy csak ennyit kirakok, de végül valamiért egy napot ültem rajta, hátha változik a véleményem, de nem. Csak annyi történt, hogy minden mondat mellé írtam rövid kis indoklást, és találtam közben 9 bűnbakot is. Nem húzom időt, itt vannak a firkálás eredményei:
A támadófal nem a támadást szolgálja! Láttam élőben a meccset, majd csak a játékokat fél órás „összefoglalóban”, de nem emlékszem egyetlen egy játékra sem, amikor a támadófalunk jó lett volna az első félidőben. Nem egyszerűen rosszak voltak, hanem eldöntötték, megnézzük, Vick képes-e 1-2 másodpercen belül megtalálni az üres elkapót, majd kibírni, ahogy ütik, vágják. A második félidőben már voltak elfogadható teljesítmények, de konzisztensnek nem nevezném ezt a produkciót. Ha Vick nem menekül ki és lesz NFL rekorder (erről majd Records-ban), akkor szerintem lesérül…
Nem Vick a probléma! Játszunk el a gondolattal: nem láttad a meccset, felmész az NFL honlapjára, katt a meccs eredményére, majd statisztika. Első sorban olvasható: Vick 315 yard, 2 touchdown, 4 interception. Kész, zárod be ablakot, ő miatta vesztettünk, eladta négyszer, fújj. De nem miatta vesztettünk! Szerintem a 4 eladott labdájából 3 nem az övé volt, hanem az elkapók és támadófal közös, „eredményes” munkájáé. Az egyik tényleg övé volt, nagyon gyenge passzal próbálkozott akkor középre. De ennek ellenére, majdnem visszahozott minket a meccsbe, egyedül szerzett több mint 400 yardot, emberek!
Juan Castillot ki kell rúgni! Most! Van ellenvetés? Sejtettem… Nem vagyok az évközi edzőváltások híve, de 5 meccs nekem elég volt. Futás ellen nem voltunk jók, szerelni nem tudunk (14 elhibázott tackle csak ezen a meccsen), a Bills kockázat nélkül haladhatott előre, csak screen és checkdown passzokkal (Fitzpatrick kb. 3 alkalommal passzolt 10 yardnál nagyobbat), de tette ezt könnyedén. Gondolkodom, de nincs olyan része a védelemnek, melyért Castillot dicsérni lehetne, mert a wide-9 sikere nem az ő érdeme. Az inkább, hogy nem látja, mekkora lyuk van középen és tanítja meg az egyik védőt legalább odaállni és levinni a futót. Kb. amúgy azt se látom, hogy jobb lenne majd ez a védelem, amíg ő irányítja. De mit is vártunk, utoljára ő egy középiskolai csapatnál foglalkozott védelemmel, azóta csak támadók… Reid, ne a haverjaidat rakd magad köré, majd azt teheted, ha otthon pókeroztok csak.
LeSean McCoy most is jó volt! Az összes idei vesztes meccsünk után arra a döntésre szoktam jutni, hogy McCoy lehetett volna jobb. Aztán agyalok még, és rájövök, nem, ő megint jó volt. Ez persze most is így van. Amikor nagyon kellett, lökést adott, ha kapott labdát. Szinte végig passzt preferáltuk (amiben ő is kivette a részét szép elkapásokkal), de így is 80 yard körül zárt és a touchdownja is meglett.
Futás elleni védekezés nem létezik nálunk! Írhatnám azt is, ha Hall of Famer futó akarsz lenni, fuss ellenünk. Pedig az edzők mondták egész héten, hogy csak ezt gyakoroljuk, készülünk rá, fejlődés látható. Látható, a nagy francokat! Fred Jackson 111 yardot futott, 4.3-as átlaggal. Nem volt futása, amikor a handoff pillanatában ne látszott volna, hogy bármelyik LB tudná, merre induljon. Nem olvassák jól a kulcsokat! Egyszer nem értünk oda hozzá a LoS előtt. A védőfal meg játszhatja a wide-9 játékot, de találják már ki valahogyan, hogyan segítenek be futás levédekezéséhez, mert ez így nem jó. Babin minden játék során irányítóra rajtol, Jenkins is. Egy DT nem fogja le összes belső lyukat, főleg, ha a jobb oldali DE 5 yardra áll tőle, LB-ek meg nem lépnek fel időben.
Nem tudunk szerelni! Elhibázott tackle, elhibázott lehetőség. Folyamatosan rontották el a védők a szereléseket, nem csaj a LB sor tagjai, a safetyk, a cornerek, a védőfal tagjai. Mindenki! És ha csak éppen plusz egy yardot hoz ezzel a labdás ember, már akkor is kár. De itt meg általában komoly yard mennyiség jött ebből. Anno, amikor játszottam rövid ideig én is, ezt mondta nekem az egyik futó, amikor több alkalommal sem vittem le: „Ha elbaszod a tacklet, akkor a legjobb úton jársz a vereséghez!” És igaza van, az Eagles védelme négy meccs óta bizonyítja.
Alex Henery bevágta! Bevallom, izgultam, még ha egy jó rúgónak 30-ról gyerekjáték is bevágni. Ha kihagyta volna, fejét követelik, pedig ő benne hatalmas jövő van. Kellett a sikeres mezőnygól neki is, és nekünk, szurkolóknak is.
A büntetések végzetesek voltak! Ugyan 5 büntetés nem olyan sok (főleg annak, aki hetente nézi a Buccs meccseit), de az abból vesztett 56 yard már igen. Kettő volt ebből egymás után azonnali támadófal hiba, amivel a futott touchdownból egy 30 yardos FG lett. Volt egy Babin offside első félidő végén, az belefért. Volt egy Asomugha facemask egy olyan játéknál, amikor Nate Allen szerelésével 4&2 lett volna a Billsnek, amiből mezőnygól jött volna, de így fist down a mi 14 yardosunkról. Touchdown lett a vége. Az utolsó büntetés pedig… 4&1 volt, másfél perc van hátra, megfogtuk őket, lehet majd támadni 7 pont hátrányban hosszabbításért, amikor Juqua Parker belép a semleges zónába, ezzel automatikus Bills first down és már csak térdelni kell.
Clutch helyzet nem megy! Nem csak most, egyáltalán. Amikor nagyon oda kéne rakni magunkat, amikor kiélezett helyzet jön, hibázunk. Pl. Avant-os interception. Vagy Parker büntetése. Vagy Maclin fumble előző meccsen. De sorolhatnám még. Így meg nem lehet, nem hogy komoly eredményt, még egy-egy sikert sem elérni.
Most kéne mondani pár jó szót, ami bizakodásra adnak okot. De ez nem fog menni! Jövőhéten óriási vereséget számolok Redskins ellen, mi mentálisan a padlón vagyunk, ők nyerik a meccseiket csendben, bosszút is akarnak biztosan állni egy tavalyi hétfőért. Aztán bye week és 7 hét után lesz egy árva győzelme a sztárokkal teletűzdelt csapatnak. Ha innen meglenne a playoff, az már csoda lenne, de nem kell reménykedni, nem lesz meg (persze, hogy kell amúgy, Eagles rajongók vagyunk).